هدف از صحبت راجع به بعد اخلاقی کربلا این است که اخلاقمان را با اخلاق سیدالشهدا علیه‌السلام منطبق کنیم. لازم است بدانیم جلسات امام حسین (ع) جای خالی کردن عقده‌ها و خلأهای روانی نیست❗️ باید در این جلسات رشد_کنیم؛ باید دین یاد بگیریم و دنیا و آخرتمان را آباد کنیم؛ تا ان‌شاءالله در همین راه بمیریم.

 دلیل اینکه در جامعه امروزی و مخصوصا قشر مذهبی، زندگی‌ها خیلی زود به بن‌بست می‌رسد یا بدون عشق و علاقه در جریان است، نبود اخلاق است، اخلاقی که می‌شود از کربلا و سیدالشهداء (ع) آموخت.

در ادامه به یک مورد دیگر از اخلاقیات امام حسین (ع) با عنوان «صبر در کربلا» می‌پردازیم:

🟣قبل از حرکت.
حضرت در خطبه‌ تاریخی خود که یک روز قبل از حرکت به سوی کربلا در مکه ایراد کرد، فرمود: «رِضَی اللَّهِ رِضَانَا أَهْلَ الْبَیْتِ نَصْبِرُ  عَلَی بَلَائِهِ وَ یُوَفِّینَا أَجْرَ الصَّابِرِین». (۱) رضایت پروردگار، رضای ما خاندان است. بر بلاها صبر می‌کنیم و خداوند پاداش صبرکنندگان را به طور کامل خواهد داد.

🟣 صبح عاشورا.
در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که سیدالشهداء (ع) پس از اقامه‌ نماز صبح با یارانش، آنان را به صبر و پایداری دعوت کرد: «إِنَّ الْحُسَیْنَ صَلَّی بِأَصْحَابِهِ الْغَدَاةَ، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَیْهِمْ، فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَذِنَ فِی قَتْلِکُمْ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ». (۲)  خداوند متعال از شهادت شما خبر داد، بر شما باد به صبر و استقامت.

🟣 ظهر عاشورا.
امام سجاد (ع) می‌فرماید:
«قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ لَمَّا اشْتَدَّ الْأَمْرُ بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ نَظَرَ إِلَیْهِ مَنْ کَانَ مَعَهُ فَإِذَا هُوَ بِخِلَافِهِمْ لِأَنَّهُمْ کُلَّمَا اشْتَدَّ الْأَمْرُ تَغَیَّرَتْ أَلْوَانُهُمْ وَ ارْتَعَدَتْ فَرَائِصُهُمْ وَ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ …   تَعْبُرُ بِکُمْ عَنِ الْبُؤْسِ وَ الضَّرَّاءِ إِلَی الْجِنَانِ الْوَاسِعَةِ وَ النَّعِیمِ الدَّائِمَة». (۳)
چون کار در روز عاشورا بر حسین بن علی (ع) سخت ‌شد، کسانی که با او بودند به وی نگاه کردند، دیدند حال او بر خلاف دیگران است؛ زیرا چهره‌ آنان تغییر می‌کرد و بر اندامشان لرزه می‌افتاد و ترس به دل‌هایشان راه پیدا می‌کرد. در این حال امام (ع) به آنان فرمود: ای بزرگ‌زادگان! صبر پیشه کنید؛ زیرا مرگ جز پلی نیست که شما را از سختی و شداید دنیا، به بهشت گسترده و نعمت‌های جاودانه می‌رساند.

باز در اوج سختی به حضرت علی اکبر (ع) فرمود: «صَبراً يا بُنَيَّ، يَسقيكَ جَدُّكَ بِالكَأسِ الأَوفى» (۴) صبر كن پسر عزيزم! جدّت با كاسه‌اى پُر به تو مى‌نوشانَد. و نیز به عبدالله (ع) فرزند امام حسن (ع) می‌فرماید: «يَا ابْنَ أَخِي اصْبِرْ عَلَى مَا نَزَلَ بِكَ» (۵) ای پسر برادرم! بر آنچه در راه خدا بر تو فرود آمده است صبر کن.

 در تمام مقاتل و روضه‌های سیدالشهدا (ع)، تذکر حضرت  در مورد صبر را می‌بینیم. ما هم باید به پیروی از ایشان در همه امور، زندگی شخصی، تربیت فرزند، محل کار، درس و جامعه صبر داشته باشیم.
از دیگر مصادیق_صبر می‌توان به صبر بر گناه، صبر در برابر لذات گناه آلود، صبر در طاعت و برپایی نماز شب، صبر در بلا و ‌مصیبت مثل بیکاری، قرض، بیماری و … اشاره کرد.

📚منابع:
۱ـ لهوف، ص ۶۰.
۲ـ عوالم‌العلوم، ج ۱۷، ص ۳۱۹.
۳ـ معانی‌الاخبار، ج ۱، ص ۲۸۸.
۴ـ امالی الصدوق، ص ۲۲۶.
۵ـ روضةالواعظین، ص ۲۰۸.