امام رضا (ع) فرمود: «لَیسَتِ العِبادَة
کَثَرة الصِّیامِ و الصّلوة و انَّما اِلعبادَة
کَثَرة التَّفَکُّرِ فِی اَمرِاللهِ»
عبادت، روزه و نماز زیاد نیست بلکه
عبادت بسیار اندیشیدن در امر خداوند است.
یکی از موضوعات مهم دین اسلام دعوت
به تفکر و اندیشه است که از بهترین
عبادتها نیز شمرده میشود و بهترین
نوع آن اندیشه در امر خداوند است،
مثل اندیشه در مناظر زیبای آسمانها،
در وجود شگفتانگیز انسان، در نعمتهای
خداوند، در آفرینش موجودات روی زمین،
حیوانات، گیاهان، دریاها، کوهها، جنگلها،
شب و روز و…
انسان پس از فکر کردن در
نعمتهای خدا، متوجه میشود که خدایی
که خالق این نعمتهای بیکران است خدایی
عالِم، باقدرت و زنده است. بنابراین انسان
تسلیم آفریننده خود و گوش به فرمان او
میشود و در نتیجه نماز، روزه و عبادات
دیگر را با شناخت انجام میدهد…
📗منبع: تحف العقول،ص۸۰۲
و نشانی بهشت، حسین علوی مهر، ص ۳۲