دشمن شناسی صحیح و با بصیرت در وهله اول و دشمن بودن با دشمنان در وهله دوم، شاخصه مهم دیگر حزب اللهی بودن است. اصولاً نمی توان کسی را حزب اللهی نامید در حالی که کاری به دشمن نداشته و درصدد شناخت او نیست. امام علی علیه السلام فرمود: «هر که آسوده بخوابد، دشمن او بیدار و هوشیار است.» (نهج‌البلاغه، نامه ها، شماره۶۲، صفحه ۴۵۲) و این یعنی در زمینه دشمن شناسی باید همیشه بیدار بود.

امام خمینی(ره) بیان کرده بودند که « لحظه‏ اى نباید از کید دشمنان غافل بمانیم.» (صحیفه امام، ج۲۱، ص۱۹۴) و رهبری معظم نیز بارها بر لزوم شناخت دشمن و مقابله با توطئه های آن تأکید داشته و فرموده اند: «یک ملت باید دشمن را بشناسد، نقشه دشمن را بداند و خود را در مقابل آن تجهیز کند.» ( مقام معظم رهبری- اول فروردین ۱۳۸۶- مشهد مقدس)

🟠 از شناخت دشمن که بگذریم نحوه برخورد با او نیز دارای اهمیت است. قرآن کریم در آیات گوناگونی به این مهم پرداخته است. خداوند متعال در کتابش خصوصت بارز رسول خدا(ص) و یارانش را چنین معرفی فرموده است: «اشداء علی الکفار رحماء بینهم» یعنی اینان بر کفار (دشمنانشان) سخت گیر و با یکدیگر مهربان هستند. (فتح/۲۹) پس قرآن به ما درس می دهد که در مواجهه با دشمن، سخت گیر بوده و شدت عمل نشان دهیم. لزوم خشم و شدت بر دشمن در آیات دیگری نیز بیان شده است:

🔵 . . . یا ایها النبی جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم: ای پیامبر، با کافران و منافقان بجنگ و با آنان با شدت رفتار کن. (توبه/۷۳)

🟣 . . . یا ایها النبی جاهد الکفار و المنافقین و اغلظ علیهم: ای پیامبر، با کافران و منافقان بجنگ و با آنان با شدت رفتار کن. (تحریم/۹)

🟤 . . . لیغیظ بهم الکفار . . . : تا کافران را به خشم آورد. (فتح/۲۹)

🟡 . . . و لا یطئون موطئا یغیظ الکفار . . . : و قدمی که کافران را خشمگین سازد برندارند . . . (توبه/۱۲۰)

آیات فوق تصریح بر این موضوع دارد که مومن و حزب اللهی باید طوری عمل کند که خشم دشمنان برانگیخته شود مانند جهاد علمی که خار چشم دشمنان اسلام و انقلاب است و یا حضور پررنگ در انتخابات و یا روشنگری در تبیین رهنمودهای رهبر انقلاب و … که همه اینها موجب غیظ و غضب دشمنان خواهد شد.

در پایان تأکید کنیم که عقل، ایجاب می کند نسبت به دشمن بدبین بوده و با ساده لوحی، از اعتماد به او پرهیز کنیم. زیرا دشمن در هر حالی به دنبال اعمال دشمنی خویش است و این ماییم که باید فرصت کوچکترین اقدامی را به او ندهیم.